Vloeken in de kerk
Een artikel over smaakmakers zonder het over look, ajuin, spek, champignons,… te hebben is een beetje vloeken in de kerk. Maar onderstaande smaakmakers met een twist hebben zeker ook hun plaatsje in jouw voorraadkast!
Sriracha
Sergio is er naar eigen zeggen aan verslaafd geraakt. Ik kende het zelf enkel van bij het plaatselijke wokrestaurant, waar het bijna ketchupsgewijs op de tafel werd gezet als dressing voor je schotel. Ondertussen kan ik dit pittig (maar niet verschroeiend hete) goedje ook maar nauwelijks meer missen. Ik gebruik het om andere sauzen zoals mayonaise, ketchup, looksaus,…punch te geven. Maar evengoed ‘tabasco-style’ op mijn spaghetti, op worstjes, gebakken aardappelen, croques,…
Net omdat deze saus niet overheersend pikant is (je kan er zonder enig probleem enkele druppels van op je tong doen) is ze zo een allemansvriend geworden. Ik koop de kleine versie bij de chinese supermarkt en bewaar ze in de frigo. De houdbaarheidsdatum heb ik nog maar nauwelijks gehaald voor ze aan vervanging toe is! Om in dezelfde sfeer te blijven, moet ik het in één adem over Sambal Badjak hebben.
Sambal Badjak
Toegegeven, je vindt dit in tegendeel tot zijn bekendere broertje Sambal Oelek, niet in elke gewone supermarkt. Ook hier is de grote troef de mildere en zachtere smaak.
Je hoeft dit wellicht niet meteen op je tong te druppelen zoals dat bij Sriracha het geval is (daarvoor is het iets te heet en te vast van vorm), maar in gerechten en sauzen is dit veel beter onder controle te houden dan de Oelek-variant.
Waar Sriracha een tafelsausje is om over je gerechten te spuiten, is Sambal Badjak mijn go-to toevoeging om sauzen een pittige (maar dus niet overheersend pikante) smaak te geven. Geen scampisausje wordt hier geserveerd zonder dit spicy goedje.
Japanse Sojasaus
Ook hier weer wint subtiliteit het van pure power. Japanse Sojasaus is lichter van kleur en subtieler van smaak dan Chinese sojasaus. Die laatste is meer geconcentreerd en vaak ook extra gezoet met suiker. Waag je je aan een ander oosters gerecht dan wok (waar de Chinese best geschikt voor is), probeer dan zeker eens de Japanse variant.
Signatuurgerecht is hier onze huisbereide Nasi Goreng, waar de Japanse sojasaus een geslaagd huwelijk vormt met zoetzure chilisaus.
Ahornsiroop
De siroop wordt gemaakt van het sap van de esdoorn en wordt al eeuwenlang gegeten. Ahorn-of esdoornsiroop werd (zoals wel meer smaakmakers) in mijn keuken geïntroduceerd door mijn vrouw Cathy, oorspronkelijk als gezonder of dieet-alternatief voor suiker/honing. Of ahornsiroop nu echt zoveel gezonder is dan honing (het bevat nog steeds behoorlijk veel suiker) wil ik niet beweren, maar waar ik aanvankelijk sceptisch was heeft deze zoetmaker ook een plaatsje verworven in onze koelkast.
Ik gebruik het zoals ik honing zou gebruiken, maar het is met name praktisch omdat het niet stolt zoals honing. Een likje in de thee, op een pannenkoek of wafel, in een cake, om de zuurte in een tomatensaus te balanceren of zelfs in de stoofvleessaus, doet wonderen!
Worchestersaus
Geen mens die het bekende flesje met de nagenoeg onuitspreekbare naam niet kent.
Zoals in de inleiding gezegd heb ik een beetje een haat-liefde verhouding met dit bruin goedje, dat om die reden aanvankelijk niet in mijn lijstje smaakmakers voorkwam. Ik heb er door de jaren heen al verschillende 3-kwart volle flesjes van moeten weggooien, omdat de houdbaarheidsdatum overschreden was. Pas in het laatste jaar ben ik deze saus intensiever beginnen gebruiken en heb ik hem echt op prijs leren stellen. Op een of andere manier geeft deze saus op ondoorgrondbare wijze diepte aan gerechten en sauzen. Ik gebruik het in bruine sauzen, tomatensauzen en zelfs in de spaghettisaus. In een steak tartaar is hij alleszins onmisbaar!
Sherryazijn
Elke zin die over azijn uit mijn mond komt moet eigenlijk beginnen met een credit aan ‘konkel’ Steven die er kerstmis mee gered heeft.
Het verhaal over het ongelukje met een zoutvat en de spectaculaire redding van een vissaus, bespaar ik u graag, maar laat me volstaan met stellen dat ik sindsdien azijn in de keuken leerde gebruiken om gerechten uit te balanceren.
Er zijn zoveel soorten azijn als er soorten kaas zijn. Als ik er eentje moet uitlichten in dit lijstje dan is dit ongetwijfeld sherryazijn.
Geproefd op een stukje brood bij Oil&Vinegar (niet dat ik daar aandelen van bezit) en vervolgens als beste uitgeselecteerd na een mond vol droog brood.
Deze azijn is super lekker op dikke plakken vleestomaat uit de tuin, in vinaigrettes (waar ik normaal bij een gewone azijn wat honing gebruik, is dit door de zoetere smaak hier niet nodig) of als basis voor dressings allerhande.
Vleesbouillonpasta
Over smaakmakers gesproken… Laat ik beginnen met het unieke selling point; €7.95 in de Colruyt voor anderhalve kilo van deze smaakrijke pasta die ongeveer een jaar bewaart in de koelkast. We delen hem hier ondertussen met 3 families!
Dit is qua prijs het equivalent (sorry Piet) van ongeveer 2 potjes Huysentruyt vleesbouillon van 200 gram.
Deze pasta wordt vrij intensief gebruikt hier in de keuken en geeft aan al jouw sauzen een instant smaak-infuus!
Niet echt een smaakmaker, maar wel een goed bewaard geheim om je stoofvleessaus een glanzende, donkere kleur te geven; Patrelle is de naam…
